The Mummy (1999),
harry potter and the prisoner of azkaban (2004),
Teenage Mutant Ninja Turtles: Mutant Mayhem (2023)

Lieve Lezer,

Hoe is het met jou? Heb jij wel leuke films gekeken? De films die ik heb gekeken deze week vielen een beetje tegen. Ik heb er drie gezien: The Mummy (1999), Harry Potter and the Prisoner of Azkaban (2004) en Teenage Mutant Ninja Turtles: Mutant Mayhem (2023). Alle drie verdienen ze niet een volledige essay dus dan maar drie korte stukjes.

The Mummy (1999)
Deze film was niet helemaal wat ik ervan had verwacht, dus ik zou graag doen aan wat verwachtingsmanagement, mocht je deze film willen kijken. De titel wekte bij mij meteen het beeld op van een in wc-papier gewikkeld monster dat een groep ongelukkige archeologen en/of schatzoekers achterna zit. Dit houdt vrij goed stand voor het begin van de film, totdat het dat niet meer doet. Kijk je de film met de instelling dat je een voorloper van een Marvel film gaat kijken, ben je misschien minder teleurgesteld.

Harry Potter and the Prisoner of Azkaban (2004)
Tijdreizen! Super interessant nadat het vorige week ging over Back to the Future (1985). Hierdoor komt natuurlijk wel meteen de vraag op. Welke van de twee vormen van tijdreizen is beter? In Back to the Future verandert Marty de toekomst, maar in Harry Potter is het resultaat van het tijdreizen al gebeurd. Back to the Future stelt dus dat er verschillende tijdlijnen bestaan en Harry Potter stelt dat er maar één is. Jammer genoeg kan deze discussie de film niet echt interessant maken.

Harry Potter and the Prisoner of Azkaban mist iets, iets wat ik vaak aan haal in mijn blogposts. Het mist een moraal. Harry Potter zou de held moeten zijn, maar het enige wat hij doet in deze film is reageren. Hij kan alleen maar een slachtoffer zijn. Op één moment na, wanneer hij Snape ontwapent. Harry Potter zijn idealen en principes, iets waar wij als kijker aan moeten relateren of reflecteren, zijn dus zichtbaar in een paar seconden en één spreuk, in een film van 142 minuten. Verder is hij boos op zijn tante, verdedigt hij zich tegen de dementors en rent hij een hond achterna die zijn vriend heeft gegrepen. Het zegt niks. Iets wat de film hieronder iets beter deed.

Teenage Mutant Ninja Turtles: Mutant Mayhem (2023)
Hierna TMNT:MM
Het moraal van deze film is duidelijk: je wilt bij de groep horen en geaccepteerd worden, en als samenleving moeten we inclusief zijn. Helaas is het veel te duidelijk. Als mensen zeggen dat media wordt overgenomen door de woke cultuur bedoelen ze dit. Bovendien, de humor is niet echt grappig en is eigenlijk vooral gebouwd op één grap, die goed uitgemolken wordt. Dit is zonde, want de film heeft een heel groot pluspunt, wat ook de reden was dat ik hem heb gekeken.

De stijl en animatie zijn zeer aantrekkelijk. De beste animatie film ooit, Spider-Man: Into the Spider-Verse (2018), heeft een trend in gang gezet van zeer gestileerde animatie films, waar bijvoorbeeld ook in Puss in Boots: The Last Wish (2022) ook onder valt. Ook TMNT:MM is visueel fantastisch. De actie scènes zijn hierdoor erg mooi om naar te kijken, en dus was de cover op Netflix ook aanlokkelijk. Helaas werd het trucje een beetje oud tegen het einde van de film, en waren de problemen van hierboven te aanwezig. Al met al een afrader dus. De montage op 38:12 is wel leuk, die zou ik kijken en de rest laten voor wat het is.

Tot volgende week <3